«« کـُن فیکون، در قرآن که به معنای «باش و شُـد» هست، قدرت مطلق ِ الله را می‌نماید. الله با قدرت بی نهایت‌ش، امر می‌کند که جهان، خلق شود و با این حـُکم، جهان، خلق می‌شود.
ولی در فرهنگ ایران، جهان، پیدایشی است نه خـَلقـی.
خدا، تحول به گیتی می‌یابد. خدا در مهر، گیتی می‌شود.
این پیشینه‌ی فرهنگی، سبب شده است که ایرانیان، به «کـُن فیکون ِالله»، معنای ِمتضادش را داده‌اند. مردم ایران به کسی‌که چیزها را نابود و نیست و ویران می‌کند، می‌گویند کـُن فیکون کرد.
چرا ایرانیان بدین اصطلاح، چنین معنائی داده‌اند؟
چون فرهنگ ایران برضد وجودیست که همه چیز را با قدرت، خلق می‌کند.
تحول یابی خدای ایران به گیتی، بیان اوج مهر‌و‌رزی اوست. »»
از استاد منوچهر جمالی
Filed under: فرهنگ ایرانی | Leave a comment »
ارتـــای خــوشـــه (سیـــــــمرغ) 