- شمشیر را کنار بگذارید و چراغی بیفروزید! کدام چراغ را؟
چراغ آموزه زرتشت را!
چراغ شریعت اسلام را!
چراغ آموزه مسیح را!
چراغ آموزهِ علمی ِمارکس را! …
همه این چراغها، چون روشنی برّنده دارند، بزودی تبدیل به شمشیر میشوند.
ولی ما روشنای را میخواهیم که شمشیر نمیشود.
- انسان، هنگامی از خودش روشن میشود که با تجربیاتی که مستقیما با حواس ِخود میکند، بیاندیشد و هنگامیکه از چراغ موشی ِمن و آفتاب جهانتاب حقیقت شما روشن گردد، اصالتِ خود را از دست خواهد داد، چون اصالت هر انسانی، در، از خود روشن شدناست.
«از استاد منوچهرجمالی»
Filed under: فرهنگ ایرانی | 1 Comment »