ارتـــای خــوشـــه (سیـــــــمرغ)

• شمشیر را کنار بگذارید و چراغی بیفروزید! کدام چراغ را؟

چراغ آموزه زرتشت را!
چراغ شریعت اسلام را!
چراغ آموزه مسیح را!
چراغ آموزهِ علمی ِمارکس را! …
همه این چراغ‌ها، چون روشنی برّنده دارند، بزودی تبدیل به‌ شمشیر می‌شوند.
ولی ما روشن‌ای را می‌خواهیم که شمشیر نمی‌شود.

• انسان، هنگامی از خودش روشن می‌شود که با تجربیاتی که مستقیما با حواس ِخود می‌کند، بیاندیشد و هنگامیکه از چراغ موشی ِمن و آفتاب جهان‌تاب حقیقت شما روشن گردد، اصالتِ خود را از دست خواهد داد، چون اصالت هر انسانی، در، از خود روشن شدن‌است.

«از استاد منوچهرجمالی»

Filed under: فرهنگ ایرانی | 1 Comment »