«« ما نیاز به «اندیشیدن» داریم، و تنها با جمع‌کردن اندیشه‌ها از این و آن، و به حافظه سپردن، و ستودن و نکوهیدن آنها، اندیشنده نمی‌شویم.
بسیاری، با عرضه‌ی مجموعه‌ای از اندیشه‌های این و آن، نقاب متفکر یا روشنفکر به خود می‌زنند. این‌ها، همه دلیل بر ناتوانی اندیشیدن‌است.
اندیشیدن، با کشف چشمه‌ی زا ینده در خود کار دارد، نه با چیدن آنچه در صندوق حافظه انباشته شده، در پنجره دکان خود.
زایش یک اندیشه بسیار ساده و زنده از خود، بیش از یک تل از اندیشه‌های وام کرده، ارزش دارد. »»

Filed under: فرهنگ ایرانی | Leave a comment »