باهم آفریدن « زمین و شادی در آغاز »
از زندهیاد پهلوان منوچهرجمالی
سنگ نبشتههای هخامنشی، نخست بر این گواهی میدهند که:
«خدا، زمین و شادی را باهم میآفریند»
باهم آفریدن « زمین و شادی در آغاز »، فقط و فقط، این معنا را دارد که « زندگی در گیتی به غایت شادی، یعنی به غایت جشن همیشگی بودن »، پیدایش یافته است.
این اندیشه، نه در گاتای زرتشت هست، نه در قرآن، و نه در تورات، و نه در انجیل، و نه در فرهنگ یونان.
چرا، همه روشنفکران ایران، این سراندیشه بزرگ را که اصل سکولاریسم است، نادیده میگیرند؟
ولی به یقین، فلسفه نوین ایران، با گشودن و بسط دادن همین سراندیشه، در سراسر گسترههای زندگی، آغاز خواهد شد.
Filed under: فرهنگ ایرانی، فرهنگ سیمرغی ایران، جمهوری ایرانی |
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟