«به انسانها باید تخم و بزرِ بینش را داد»
«« فرهنگ ایران، در همهی پدیدهها، به بُن و تخم و ریشه آن اهمیت میداد. باید تخم و بن هرچیزی را شناخت و دانست، تا بتوان آنرا شناخت.
وقتی تخم چیزی را داریم، میتوانیم به همهی آن برسیم.
اگر انسان ، « تخم و بُنِ ، هر بینشی را در خود داشته باشد، کفایت میکند، چون آن تخم و بُن را، در زمین وجود خود، یعنی در تن خود که « آرمیتی » است میکارد، و آن تخم میروید و میشکوفد، و درختی پرشاخ و برگ و تنومند میشود. به انسانها باید تخم و بزرِ بینش را داد، تا آن را درهستیِ خود بکارد. اینست که تئوری معرفت انسانی در فرهنگ ایران، از کوچکترین و ظریفترین چیزهائی که « حسّ » میکنیم آغاز میشود. « یک مزه » کفایت میکند تا انسان، بنیاد یک چیزی را در یابد. یکبار بو کردن، کفایت میکند که انسان، وجود و ماهیت هر چیزی را بشناسد…»»
از استاد منوچهر جمالی
Filed under: فرهنگ ایرانی، فرهنگ سیمرغی ایران |
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟