برخی پرسش‌ها با خود فرضیات نادرستی را حمل می‌کند که این و آن، و یا دیگرانی از این دست، تمایلات و خواست‌هایی همانند من، شما و مردم جان به لب رسیده از «نظام ضحاکی» دارند. این اشتباه تاریخی ما ایرانیان بوده و هست که دشمنان اصلی‌مان را نشناخته‌ایم.
آیا نخست نمی‌بایست فهمید خواست‌های شما و من و دیگران چیست تا بتوان برخی پرسش‌ها را بمیان کشید، پاسخ به آنها که جای خود دارد!
آیا ما می‌خواهیم که خود «خود» را معین کنیم؟
آیا ما خود را بعنوان «آخرین مرجع» می‌دانیم؟
کیست که « من » (انسان ایرانی) را تعیین می‌کند؟
آیا زمانی این پرسش طرح نمی‌شود که ما جلو جلو، برایش پاسخ آماده کرده باشیم؟
Filed under: فرهنگ ایرانی |
ارتـــای خــوشـــه (سیـــــــمرغ) 
نظر شما در مورد این نوشته چیست؟